Voorwoord

Welkom op de weblog van Gunther & Griet!

Graag houden we het thuisfront op de hoogte van onze trip naar The Wild West.
Daarom zullen we dagelijks deze blog aanvullen met onze belevingen en foto's gemaakt van de voorbije dag. Rechts in de blog kan je per dag onze reis volgen.

Ziehier een voorsmaakje wat onze reis gaat te bieden hebben... minstens 4250 km bollen...

Het zal ons wel enorm zwaar liggen onze kleinste achter te laten. We hopen dat Pieter-Jan ons na 3 weken niet vervreemd is maar ik zal wat rapper met de huurwagen rijden... misschien zijn we dan rapper thuis. ;-)

Vele boeken hebben we gelezen, het internet afgeschuimd op USA-sites, in forums en blogs. Last but not least hebben we veel gehad aan de tips die we kregen van vrienden die heelhuids weerkeerden. Dank jullie wel daarvoor!

Ik heb zo de indruk dat half België leegloopt dit jaar en naar the US trekt.

De foto's van onze reis vind je op telkens per dag.

Mocht je willen reageren op onze berichten kunnen jullie altijd een mailtje sturen naar het adres rechts aangegeven.

do 1 mei: Brussels - Los Angeles

1 mei, 10h30 en het was zover ... een beetje vertraging maar dat namen we er graag bij. We zaten toch maar op het vliegtuig van American Airlines naar New York. 8h later en na goeie vlucht stonden we op JFK aan de douane... traag dat het daar gaat, vreselijk! En als de douaniers nog eens met hun gsm's beginnen te sms'sen...
Bon ... toch door de douane geraakt, onze valiezen waren al van de band afgesmeten ... en toen moesten we onze baggage terug afgeven voor een een nationale vlucht naar LA. Nu kwamen we aan de incheckbalie en wat wisten ze ons daar te vertellen??? Excuse me sir but your fly is cancelled. Grrrrrrrrr
Normaliter hadden ze ons de volgende dag op een andere vlucht gezet maar ik beet genoeg van me af zodat ze ons op een vlucht van Delta moesten zetten. Die was een tweetal uren later maar dat deed ons niets.
Allez, wel een klein beetje omdat we naar een ander gedeelte van JFK moesten en we niet dadelijk raakten waar we moesten zijn. Eindelijk stonden we toch op de juist 'AIRTRAIN' naar de juiste gate.
Op het vliegtuig naar LA vlogen we over Canyonlands, Monument Valley, Grand Canyon en Las Vegas.
In LA zijn we dadelijk onze auto gaan ophalen (we waren toen al meer dan 24h op). JA Koen, 't is nen echten Amerikaan!!! Ne Kia Sportage... ze hadden genen andere meer of we moesten bijleggen voor een audi A4 of een cabriolet (maar onze 3 valiezen raakten daar niet in).
En ja, zo voor den eerste keer met nen automatic te rijden ... ni simpel!

Ons hotel La Quinta was mooi maar geen goede bediening. Vooral de balie was ronduit schandalig. Om uit te checken hebben we een half uur moeten wachten (+ niet vriendelijk). De bediening aan de bar was ok. De laatste dag logeerden we er terug en uitchecken ging via een telefoontje naar de balie.

Zonsondergang LA: 19h37
Totale afstand: ???
Aantal gereden miles: 12 (beetje verkeerd gereden voor we ons hotel vonden).
Hotel: La Quinta Inn
Het hotel was mooi, basic, goede vertrekbasis wanneer je de volgende dag snel weg wil. Doch er zijn in de buurt wel meer dergelijk hotels. De check in/uit vonden we niet zo goed. Het duurde een half uur om uit te checken. Voor de wagen moesten we de parking betalen.

Foto's: donderdag 1 mei

vrij 2 mei: Los Angeles - Kingman

Omdat we de eerste echte dag moeten rijden, rijden en rijden hopen we vóór de ochtendfile LA buiten te zijn... We zetten koers richting oosten. We houden halt in Palm Springs om enkele zaken in te kopen. We moeten wel zien wat we kopen want in de US mag je niet zomaar alles van de ene staat naar de andere meenemen. Na Palm Springs volgt ons eerste park: Joshua Tree. Na kort Joshua bezocht te hebben rijden we naar Needles om van daar Route 66 op te rijden richting Kingman. We bezoeken echter eerst nog een Ghosttown Oatman (geluid aan!) bezoeken.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Na een korte nachtrust, Griet en ik waren beiden al wakker om 5h 's morgens plaatselijke tijd, hebben we snel proberen uit te checken... Het was echter ne Mexicaan en het duurde wat langer. Een half uur heeft het geduurd! Dan LA uit, makkelijker gezegd dan gedaan met dat verkeer en met zoveel autostrades. Gelukkig hadden we niet echt file. In de richting naar het centrum was het echter ellende troef.
Onze eerste bestemming was Palm Springs omdat het op de richting van Joshua Tree lag en we dan ook iets konden eten als ontbijt. Palm Springs is een mondain toevluchtsoord voor 55+ers. Overal staat dat ook aangeduid, zoiets van "Your life begins here at 55). Er is niet echt iets te zien behalve de 100'en windmolens net voor de stad binnen te rijden. Een attractie op zich.


Daarna zijn we richting Joshua Tree gereden (onderweg nog wel frigobox gekocht). Joshua Tree ... voor sommigen de lelijkste boom ter wereld, voor anderen een heilige boom... Wij hadden er niet veel aan. Na 1 boom gezien te hebben heb je ze allemaal gezien. Wat wel in het park fantastisch mooi was, was Key's view en Jumbo Rock.







Daarna zijn we richting Oatman gereden maar via de Historical Route 66, fantastische route. We waanden ons enkele keren in de film 'Cars'. De wegen op deze route kronkelen tussen de bergen en rotsen in. Nu dat het al laat was (18h in de middle of nowhere) kwamen we geen auto of ander menselijk wezen tegen tot in Oatman zelf. Daar zat iedereen in het saloon. In Oatman zijn de meeste huizen authentiek en staan ze er sinds de jaren 20-30. Ze zijn allen opgetrokken in hout. Elke dag (rond de middag) is er een showopvoering in de straten en staan ze er te dansen en schieten ze met geweren in het rond.












Nog iets vergeten te zeggen: het weer is hier fantastisch: rond de 30°C. Het valt echter wel mee om zo rond te trekken.


Zonsopgang Los Angeles: 6h03
Zondsondergang Kingman: 19h22
Totale afstand: 610 km Totale rijtijd: 9h54
Hotel: Best Western Kings Inn & Suites
Het hotel/motel was best wel goed. We sliepen op het 2de verdiep. We moesten langs buiten naar onze kamer. De kamer was zeker net. Het ontbijt was typisch Amerikaans maar lekker.

Foto's: vrijdag 2 mei

za 3 mei: Kingman - Tusayan

Hopelijk kunnen we nog wat van onze jetlag gebruik maken om snel in onze auto springen en vaart te zetten richting de Grand Canyon. Eventueel rijden we nog het laatste stukje dat we tegenkomen van de Route 66 na Seligman waarna we eventjes stoppen in Williams om proviant op te slaan.


Verder rijden we naar Tusayan waar ons hotel is. 's Namiddags rijden naar de rand van de Grand Canyon. Dit 'monument' moeten we eigenlijk niet voorstellen. Het is het meest spectaculaire voorbeeld van erosie ter wereld. Vrijwel alle gesteenten die ooit de kloof opvulden zijn weggevoerd door de Colorado Rivier.
Wij bezoeken de Grand Canyon zoals de meesten langs de zuidkant. Dit is ook de meest toegankelijke weg.

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

Toen we vanmorgen ons hotel verlieten stonden er op de parking allemaal oldtimers gestationeerd. Voor de liefhebbers...



Na het ontbijt (lekkere vettige donuts) reden we verder naar de Grand Canyon. We hadden zo'n 300 km voor de boeg. Iets na de middag toegekomen bezocht we het Imax-theater en zagen we een half uur durende film over de Grand Canyon. Deze was echt de moeite waard. Rond half 2 stonden we dan aan de rand van de immense kloof. Zo'n 27 km is de afstand van de ene rand naar de andere en ongeveer 1 km diep. De Coloradorivier moet hier serieus werk gehouden hebben...




























's avonds probeerden we de sunset te filmen... net zoals vele anderen... doch de wolken staken er een stokje voor. Heel spijtig want we hadden onze vest vergeten en wanneer vandaag de zon er even niet was was het dadelijk 10°C kouder.













Ziehier een voorsmaakje wat ons morgenvroeg te wachten staat...









Zonsopkomst Kingman: 5h42
Zondsondergang Grand Canyon: 19h17
Totale afstand: 314 km
totale tijd: 8h06
Hotel: Holiday Inn Express Tusayan
Dit hotel was goedkoop omdat we het op het juiste moment hebben geboekt (75 USD). Aan de balie maakten ze er dadelijk een opmerking over. Het was een betrekkelijk mooi hotel maar in Tusayan is niets te doen. De Italiaan in de buurt was niets bijzonder. Het hotel was wel een aanrader.
Bijkomende tip: als je denkt naar de film over de Grand Canyon te gaan (aanrader) zou ik eerst naar je kamer gaan. Er liggen daar kortingkaarten klaar (te laat natuurlijk voor ons).
Als je 's morgens een helicoptervlucht hebt is het best om in Tusayan te overnachten. Na de zonsondergang was het nog wel ver rijden, ook omdat je met een busje gedeeltelijk moet terugrijden.


Foto's: zaterdag 3 mei

zo 4 mei: Tusayan - Kayenta

Vandaag staat een spectaculaire helicoptervlucht boven de Grand Canyon op het programma. Via de website van Papillon boeken we de Imperial Tour. Het beste van de dag om de Grand Canyon te overschouwen is 's morgen of in de late namiddag. Daarom hebben we ook de vlucht 's morgen om 9 uur geboekt.
Na de vlucht rijden we langs de viewpoints naar de Eastrim om het park te verlaten en richting Monument Valley te trekken.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

En we raken maar niet aangepast aan het tijdsverschil. Gisteren was ik gaan slapen rond 23h30 en vanmorgen was ik alweer wakker tegen 5h. Griet daarentegen vecht 's middags in de auto tegen de slaap.

Vanmorgen was het zover ... een eerste echt hoogtepunt van onze reis.



Niet dat de bv de Joshua Tree of Route 66 niet de moeite is maar met de heli over de Grand Canyon vliegen is toch wat anders... Voor ons was het een Must do! Schitterend was het!






De vergezichten langs de kant van de Grand Canyon zijn wel spectaculair maar je ziet bijna niets van de Coloradorivier. Nu vlogen we erover en zagen we de kronkelingen en versnellingen van de rivier. Ook is het vanbovenuit fenomenaal te zien dat het grondoppervlak aan de zijkant van de canyon volledig egaal is en dat de afgrond zomaar ineens begint.









Na de helicoptervlucht zijn we doorgereden naar Monument Valley.




Dit park wordt door de Indianen hier het 8ste wereldwonder genoemd . Een beetje overdreven als je Grand Canyon vanuit de lucht hebt gezien (Grand Canyon behoort wel tot de 7 natuurlijke wereldwonderen) maar ...







het is alleszins wel indrukwekkend om die tafelbergen zomaar in de woestijn te zien staan.
We reden de 17 miles drive. Dit is een 'dirt'road die de belangrijkste uitzichtspunten aandoet. Onze auto is echter rood geworden in plaats van zwart. Morgen moeten we er mee naar de Carwash!



Morgen zal ik waarschijnlijk wel iets minder foto's trekken. Vandaag alleen waren het er al 120. Ik zet ze wel niet allemaal op Picassa want anders sluiten ze 'subiet' mijn webruimte... ;-)

Tot morgen!!!

Zonsopkomst Grand Canyon: 5h33
Zonsondergang Kayenta: 7h11
Totale afstand: 255 km
Totale tijdsduur: 4h57
Hotel: Hampton Inn in Kayenta
Tophotel! Enkel heel spijtig dat het redelijk ver van Monument Valley ligt. Aan het hotel was echt niets aan te merken. Het was 1 van de beste van heel de reis. Wanneer je 's morgens terug vertrekt is het wel interessant dat je een beetje verderop je auto kan wassen.

Een beter gelegen hotel is Goulding Lodge... en fantastisch eten (topper steak en zalm).


Foto's: zondag 4 mei

ma 5 mei: Kayenta - Page

Vandaag wordt weer een drukke dag...



Daarom staan we voor dageraad op en bekijken we de zonsopkomst bij Monument Valley.
Daarna rijden we snel verder naar Antelope Canyon. Volgens sommigen de mooiste canyon van allen maar je moet er op het middaguur zijn. In de namiddag volgen dan nog Horseshoe Bend en de Glen Canyon Dam.

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

Helaba!

Heb me vandaag helemaal miskeken. Gezien gisterenavond de Sunset niet lukte en eergisteren ook al niet (door wolken) had ik de moed opgegeven om vanochtend mijn bed uit te komen. We sliepen ook al wat langer dan de voorbije dagen. Geloof me, dat is nodig want 't kruipt in je kleren... vooral als de Indianen beginnen te goochelen met de tijdzone's. Hier kan het een uur later zijn dan 5 km verder, nochtans zitten we in dezelfde Staat.

Bon, vanmorgen als eerste met de auto naar de carwash geweest. Dat was nodig voor het zand van Monument Valley weg te spoelen.
Daarna de 'snel'-'weg' naar Page genomen voor Antelope Canyon te bezoeken. We waren daar echter te vroeg en we gingen dan maar de Horseshoe Bend gaan bekijken. Dit is een punt waardat de Coloradorivier een u-bocht maakt (dus in de vorm van een paardenhoeve).











Hierna keerden we naar Upper Antelope Canyon terug voor de tour rond het middaguur zodat de zonsinval in de Canyon maximaal is. Zo krijg de meest speciale effecten.













Hierna zijn we doorgereden naar een dirtroad (op aanraden van Duitsers). 20 km hebben we stof gemaakt in de middle of nowhere. Ok, was wel tof maar niet zo speciaals.









Verder hebben we nog een boottochtje gemaakt op Lake Powel, een onnatuurlijk meer waardat vooral chichivolk een woonboot heeft.









Morgen maken we een hike in Brice Canyon.

CU !

Zonsopkomst Kayenta: 5h23
Zonsondergang Page: 19h17
Totale afstand: 362 km
Totale duurtijd: 8h30 waarvan 4h30 sightseeing
Hotel: Courtyard Mariott Lake Powel
Schitterd hotel met lekker eten (zowel ontbijt en diner).Wel hadden we een klein probleempje met het diner: het restaurant zat vol net vóór 20h en men wou ons er nier meer inlaten omdat men dacht dat het 21h was... Amerikanen, grrrrrr.
Het hotel was ook wel prijzig.


Foto's: maandag 5 mei

di 6 mei: Page - Ruby's Inn

Dag 6 wordt een kalm dagje. In totaal rijden we een 240 km. Onze eindbestemming wordt Bryce of het plaatsje Ruby's Inn (net voor Bryce). Bryce Canyon is een Nationaal Park gelegen in het zuidwesten van de Amerikaanse staat Utah. Het is beroemd om zijn unieke geologische rotsformaties. Door de samenwerkende krachten van vriezen en dooien worden de kalk- en zandsteenformaties langzaam geërodeerd en vormen zo de zogenaamde hoodoos. De afgesleten toppen zorgen voor prachtige formaties die in het zonlicht erg mysterieus lijken. De zon zorgt voor prachtige schakeringen van de kleuren van de rotsen.





xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Op de weg naar Bryce zochten we vanmorgen naar een plek met eigenaardige rotsformaties in de buurt van Page. Ze moesten lijken op paddestoelen (Toadstool). Als we de weg eindelijk gevonden hadden kwamen we op een zandweg uit. Omdat het echt wel 'veel' los zand was en we niet beschikten over een 4x4 hebben we toch maar rechtsomkeer gemaakt en van ver een foto getrokken.












's middags zijn we dan in Bryce Canyon aangekomen (eerst Red Rock Canyon, daarna Bryce).








We waren echt wel onder de indruk van wat de natuur hier gevormd heeft. Op foto ziet het er ook niet zo spectaculair uit, allemaal rotsen die recht omhoog staan. Maar als je er tussendoor loopt is het buitengewoon. We liepen de Navajotrail, een dikke 2 km lange tocht door de rotsen.
Daarna hebben we de meeste andere uitkijkpunten bezocht en zijn we naar ons hotel getrokken...




En jawel, overal komen we bekenden tegen... mijn vroegere kapper (is nu gepensioneerd) zat in hetzelfde hotel... Ik dacht nu ne keer vroeg in mijn bed te liggen! ;-) Djieu toch. Maar ja, na een beetje alcohol gaat het schrijven toch nog behoorlijk. ;-)

Morgen bezoeken we Zion... Nog een hoofdpunt in onze trip als het weer geen roet in het eten gooit want vandaag hebben we moeten schuilen voor (sneeuw)regen en onweer.

See you all folks en tot morgen!

Zonsopkomst Page: 5h26
Zonsondergang Ruby's Inn: 20h22
Totale afstand: 236 km Totale tijdsduur: 2h44
Hotel: Ruby's Inn Best Western
Zeer aangenaam hotel in Cowboystijl, redelijk groot met binnenzwembad... de lange rij aan het resto was snel vergeten nadat we onze steak kregen... :-P

Foto's: dinsdag 6 mei

woe 7 mei: Ruby's Inn - Springdale

Zion !!!
Zion staat bij mij met stip genotteerd. Het park is een opeenvolging van torenhoge zandsteenmonolieten, smalle gleufcanyons, snelstromende rivieren, een dichte vegatatie en een rijke dierenwereld.
Maar wij gaan voor het volgende: The Narrows maar evenzeer voor dit.
1 van de 2 hikes doen moet doenbaar zijn op een dag.

We overnachten net voor het park: Springdale

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

Hi Guys,

Vanmorgen ben ik naar de sunrise gaan zien in Bryce. Brrrr 't was ijskoud! maar wel de moeite waard. Ik kwam op mijn weg erheer herten tegen die gewoon op het midden van de weg bleven staan...





Na geskyped te hebben met het thuisfront (Pieter-Jan heeft een zware keelontsteking) zijn we naar Zion doorgereden.






Voor mij stond er maar 1 punt op het programma... Angels Landing. We waren geen 500m ver of wie kwamen we tegen ... jawel, onze ex-kapper. Hij was al terug naar beneden aan't komen omdat Denise (zijn vrouw) het niet meer aankon. Hij is dan met ons mee naar boven gegaan tot aan het tussenstuk. Toen hadden we al een moeilijk stuk (met kettingen) achter de kiezen.






Griet en Herman zijn daar gestopt. Omdat ik er zo naar uitkeek om deze hike te doen heb ik doorgezet met als gevolg dat de Engelen ook effectief geland zijn...

De hike duurde een dikke 6 km tot boven maar als je daarboven staat, 450 meter boven iedereen uit en je hebt het aangedurft om helemaal tot boven te gaan, geeft het toch wel een enorme kick. Ik ben gewoon terug naar beneden gevlogen.



Onderweg kwam ik wel een onaangename gast tegen op het padje... een slang. Gelukkig dat ik er zo vies uitzag en kroop ze dadelijk een boom in. ;-)










Na de hike hebben we nog de hike naar het begin van de Narrows gedaan. Deze laatste was echter dicht en mochten/konden we ook niet doen wegen te veel water. Wel hebben we prachtige stukken natuur gezien dat ik voor niets zou willen missen.







Vanavond hebben we weer geweldig lekker Europees gegeten in het resto in de buurt van ons hotel. Griet was wel uitgeput na een dikke 16 km wandelen in de bergen.

CU tomorrow in Las Vegas!


Zonsopkomst Ruby's Inn: 6h26
Zonsondergang Springdale: 20h26
Totale afstand: 132 km
Totale duurtijd: 1h46
Hotel: Cliffrose Lodge and Garden

Foto's: woensdag 7 mei